Grensverleggend
Blijf op de hoogte en volg Marah
06 December 2015 | Suriname, Paramaribo
Weer even een verhaaltje van mijn kant:)
Vorige week op trip geweest met het huisgenoten. Een trip met vooral veel autopech. Zo zijn we de uitlaat van de auto verloren en mochten we de rest van de trip als traktor verder. De auto die ermee stopt en aangeduwd moest worden. Vervolgens was de auto gestart maar deden de autolichten het niet meer en knipperde er een lichtje waarvan we niet wisten wat het was. Met behulp van de autolichten van de auto voor ons verder gereden door de jungle. Tijdens de 4 dagen dat we weg waren hebben we 2 lekke banden en 2 klapbanden gehad, vastgezeten met de auto in de modder en zonder brandstof aan de kant van de weg gestaan.
De vele kilometers bovenop het dak van de auto mogen natuurlijk niet vergeten worden. Wat heerlijk is dat zeg! Lekker uitwaaien en genieten van de jungle. Ook ik heb een stukje gereden in een auto in Suriname. Wel heel raar hoor om links te rijden. Helaas was het maar een klein stukje aangezien de andere auto weer pech had en we de die auto een stukje moesten slepen. Maar gelukkig ook naast alle autopech dat altijd werd opgelost hebben we natuurijk nog wel meer gezien. Onderweg aapjes, veel verschillende vogels, toekans en papegaaien gezien. Bovenop een vrachtwagen gestaan die hout vervoerd naar de stad. Best wel een beetje hoog, maar zo gaaf! De boot moeten trekken omdat het water zo laag staat, een kampvuur gemaakt op een zandbank en dansen in de regen.
Natuurlijk niet mijn grensverleggende acties te vergeten. Voor in naar Suriname ging heb ik altijd gezegd dat ik geen spinnen vast zou houden. En waar stond ik dan toch mee in mijn handen, juist ja, een vogelspin. Brrr, maar wel zo tof dat ik het gedaan heb! Naast de spinnen eet ik ook niet graag vis. Maar ook ik heb tijdens deze trip Piranha gegeten. Moet zeggen dat het best goed smaakte! Dus wie weet krijgt het wel een vervolg.
De bedoeling was om naar Blanche Marie te gaan, maar dit was helaas niet bereikbaar. Het water staat ook te laag waardoor er niet veel van de waterval te zien is. Wel heel erg jammer, maar niks aan te doen.
Helaas afgelopen maandag lieve vriendinnetjes Kirsten en Juli uit moeten zwaaien. We zien elkaar snel weer in Nederland!
Inmiddels is het echt aftellen. Nog 4 dagen vrijwilligerswerk te gaan en nog 10 dagen voordat vriendlief langskomt. Langzaam aan begint het einde in zicht te komen wat ik eigenlijk toch wel heel jammer vind. Terug naar het koude Nederland waar ik enorm tegenop zie. Hier is de temperatuur wel iets gezakt maar blijft het nog steeds rond de 30 graden. Echt zo fijn om altijd in korte broeken te kunnen lopen. Maar helaas komt aan elk avontuur een einde. Gelukkig heb ik nog een aantal leuke dingen gepland staan zoals een trip, feestjes en natuurlijk Timon alles laten zien in Paramaribo.
Lobi!
-
06 December 2015 - 19:23
Annieck:
Ha lieve zus! Nog niet gaan aftellen hoor, dan gaat het veel te snel voor je gevoel ;-). Gewoon doen alsof je er nog heeeel lang bent. Hoewel, ik vind het ook wel weer heel fijn als ik je straks gewoon een knuffel mag geven. Heb je nog Sinterklaas gevierd? Liefs!